- επιγειόκαυλος
- ἐπιγειόκαυλος, -ον (Α)(για φυτό) αυτός τού οποίου ο βλαστός γέρνει στη γη.[ΕΤΥΜΟΛ. επί-γειος + καυλός «κορμός»].
Dictionary of Greek. 2013.
επιγειόκαυλος
Look at other dictionaries:
ἐπιγειόκαυλος — with procumbent stem masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγειόκαυλα — ἐπιγειόκαυλος with procumbent stem neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυλός — ο (ΑΜ καυλός) 1. το μέρος τού φυτού που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια τού εδάφους, ο βλαστός («ἤ σίλφιον ἤ ὀπὸς ἤ καυλός», Ιπποκρ.) 2. το ανδρικό μόριο 3. αρχιτ. ο κορμός τού κίονα, δηλαδή ο κίονας χωρίς το κιονόκρανο αρχ. 1. η θήκη στην οποία … Dictionary of Greek
